26 Nisan 16/12

Selamlar
Bugün haftanın günlerini yemeğe benzeteceğiz :))

Ay Ezgi! Bütün günlerin birbirine benzediği bugünleri, hangi yemeğe benzeteceğiz, bilmiyorum. Malum zaman kavramı anlamını yitirdi. Günlerden pazartesi olmasıyla, perşembe olması arasında bir fark kalmadı. Hepsi, yeni kurulmuş bir turşu gibi "olmayı" bekliyor. :)) 

Madem meydan okuma var, karantina öncesi dönemin hatıralarından yararlanıp, yazacağız artık.

Pazartesi, okul geç başlıyor, yani kahvaltıda közlenmiş biber bence. 

Salı, öğleden sonra saat ikiden sonrası benim, dost sohbeti ve aromasını sevdiğim bir filtre kahve. ( Çünkü Elif'in de öğleden sonrası boş :) )

Çarşamba, çok güzel bugünde sabah evdeyim, en sevdiğim öğün kahvaltı keyfime göre, kaymak ve reçelle zenginleşmiş krep ( bal değil, çünkü bala alerjim var. kalori diyenleri duyuyorum. Ama perşembe nöbetçiyim, köprüden önceki son çıkış yani :) ) 

Perşembe, nöbet günüm. Aslında hepi topu 4 saat dersim var ama tüm gün okuldayım. Boş saatimde ben kitap okurken, Sevtap ablanın getirdiği, sürpriz bir kupa demlenmiş çay. 
(Canım ya, ne tatlı bir kadın. Okulumuzda çalışan, temizlik görevlilerinden biri. Çayımızı da demler. Benim dersimin olmadığını, nöbet için okulda olduğumu bilir. İlk saat millet derse girince, bardağımla çay doldurup, yukarı çıkarır. Hem bunu yalnızca bana yapmaz. Ben o okulda çok yeniyim zaten. Aramızda böyle bir hukuk gelişmesi için daha çok erken. Ama o işini severek yapıyor. İşte temel neden bu. Şu an burnumun direği sızladı. Çok özledim ben okulumu.) 

Cuma, boş günüm. Ben ne istersem o. Bazen bir kek, bazen uğraştırıcı bir ana yemek, bazen daha önce denenmemiş bir çorba. 

Cumartesi, kahvaltıdan sonra, tam vaktinde içilen bir Türk kahvesi. 

Pazar, eşim polis olunca her hafta düzenli pazar kahvaltımız olamıyor malesef. Eşim evdeyse tabi ki özenli bir kahvaltı. Mesela pankek. Ama eşim evde yoksa, ben kendime arkadaş günü ilan ettiysem, (çünkü sevdiğim bir arkadaşım cumartesi çalışıyor, sadece pazar buluşabiliyoruz onunla.) O zaman Emirgan çay bahçesinde yenen bir magnolia.

Dediğim gibi, zamanın anlamı olduğu günlerdi bunlar. şu an hepsi birbirinin aynı. 

Dün sevgili Ruşyena'nın bloğunda, güzel bir yazı okudum. Mübarek Ramazanı şenlendirmek, ona özel paylaşımlar yapmak fikri bana çok cazip geldi. Ne yapabilirim diye düşünürken, mukabele saati geldi. (Diyanet tv'de bir gün içinde üç farklı saatte, mukabele var. aynı cüzü 3 defa okuyorlar. Size hangi saat uyarsa, bakın derim.) 

Ramazanı şenlendirme projelerinin ilki mukabele sırasında kullanacağım bir ayraç. Kuş tüyü kitap ayracı diye aratırsanız, you tube'da birçok arkadaş açıklamış. Çabucak örülüyor.Çok keyifli tavsiye ederim.

Yarın görüşürüz,, selametle...