27 Nisan 16/13

Selamlar 

Konu öğrenme ben öğretmen, bakalım nereye gidecek mevzuu :) 

Ezgi bugün nasıl öğrenirsin? diye soruyor.

Genel hatlarıyla öğrenme, tekrar ve yaşantılar yoluyla davranışta meydana gelen istendik ve kalıcı değişiklikler, olarak tanımlanıyor. 

Tanımı  biraz açarsak, bir defa öğrenme kalıcı olmak zorunda. Yani, herhangi bir nedenle bilgiyi hıfz edip, sonrada işi bitince unutuyor, kullanmıyorsanız, bu öğrenme değil. 

Öğrenme, davranış değişikliğini beraberinde getirir. Mesela kilo vermek için diyetisyene gittiniz, o size listeler yaptı. üç ay, beş ay, bir yıl; her neyse bu listeye uydunuz. Kiloda verdiniz. Ama sizin sağlıklı beslenmeyi öğrenip öğrenmediğiniz, o listeler ortadan kalkınca anlaşılır. Listeler yokken de neyi ne kadar yiyeceğinizi bilir, hayatınızda bunu uygularsanız, sağlıklı beslenmeyi öğrendiğiniz söylenebilir. Aksi durumda bir öğrenme gerçekleşmemiştir. 

Öğrenmenin gerçekleşmesi için, bireyin öğrenme sürecinde aktif olması şarttır. Öğrenecek kişi, sürecin bir parçası haline gelmiyor, sadece seyirci locasında oturuyor ise öğrenme gerçekleşemez. Meşhur bir söz vardır hani, "bakmakla öğrenilseydi, kediler kasap olurdu" diye. O hesap, öğrenme için tecrübe şart. 

Öğretmen ben, konferansı bitirdiğine göre :), bu fani nasıl öğrenir, ondan dem vuralım. :)

Ben, sürecin bir parçası olmadığım hiçbir şeyi öğrenemem. Daha önceden hiç tecrübe etmediğim, yeni bir durum varsa ortada aktif olarak işin içinde olmalıyım. Yani yemek mi yapılacak, tencerenin başına geçmeliyim. Yeni bir model mi çıkacak, ipi tığı elime almalıyım. Bir test sorusu mu çözülecek, kalemi kağıdı elime almalıyım. Mutlaka dahil olmalıyım yani. 

Planlı bir öğrenme söz konusu ise, yani bir derse, bir konferansa gideceksem, mutlaka öncesinde okurum. elimde kalemim not defterim, dinlerken notlar alırım.

Kendi cümlelerimle yazabilmek benim öğrendiğimin kanıtıdır. Hiçbir şekilde ezberleyemem. Zaten bu yüzden yabancı dil öğrenemiyorum. Yaşımla da ilgili değil bu durum. Daha gençken bile ezberleyemezdim. Bazı şiirler var mesela, hatırımda kalsın istediğim, bazı türküler. Yok imkansız. Biri başladığında, hemen diğer mısrayı söylerim. Ama baştan sen oku desen, imkansız. Benim için öğrenmemin ilk ve tek şartı, kendi cümlelerimle ifade edebilmek. bunu yapabildiğim, hiçbir şeyi unutmam. Lazım olduğu anda, hemen gelir aklıma. Ders anlatırken, hazırlanıyorum tabi öncesinde. Ama slayt tahtada çocuklara özel kalıyor, ben konuyu anlatırken, nerelerden nasıl bağlantılar kuruyorum, bazen kendim bile şaşırıyorum :)  

Özetle öğrendim, demem için, artık o konunun benim yaşantımın, aklımın, bilgimin ve görgümün ayrılmaz parçası haline gelmesi gerekiyor. Pratik olarak kullanamıyorsam, öğrenemiyorum da malesef. 

Bugün Ramazana özel ne paylaşayım diye düşünürken, annemden öğrendiğim bir detay aklıma geldi. Annem yayla çorbası yaptığında, üstünün sosuna kuru soğan kavururdu. Ben, yayla çorbasını herkesin bu şekilde yaptığını zannediyordum. Yıllar önce Tatvan'dayken, yayla çorbası için, soğan kavuruyordum, komşum hayret etti. O zaman anladım, annemin speciali olduğunu :)) Öyleyse, bugünün Ramazana özel paylaşımı bu olsun dedim.

Yayla çorbasını bildiğiniz usul pişiriyorsunuz. Küçük küçük doğradığınız kuru soğanı, tereyağı ile kavuruyorsunuz. Yalnız dikkat edilecek şey, kuru soğan çok güzel kavrulacak ama yakmadan. Yani tavada onu bırakıp başka işle meşgul olmak yok. Bir tarafı yanık bir tarafı beyaz kalmayacak soğanların. (Ben bazen aceleden öyle yaparım da) Dikkatli bir şekilde soğanı yakmadan kavuruyoruz, üstüne kuru nane ve çorbanın üstüne cosss :)) 

Çok lezzetli oluyor tavsiye ederim. 

Yarın görüşürüz, selametle....