Selamlar
Meydan okuma ilk yarısına yaklaşıyor. Düzenli yazabilmek, çok
güzel. İnsanı ataletten kurtarıyor. Ezgi’ye teşekkür ediyorum, bana çok iyi
geldi.
Bugünün konusu; bugünlerde bize
ilham veren şeyler.
Malum evdeyiz. Gözlem alanımız daraldı. Ama digital
teknolojinin geldiği nokta bize bu daralma hissini yaşatmıyor. Gerçi insanlar
uzun süredir dışarıda olsa bile, sadece ekranlara bakarak yaşadıkları için, çok
fark etmemiş olabilirler, bu daralmayı. Yanımızdan gelip geçen mevsimleri,
insanları, olayları hiç görmeden, sosyal medyanın ve ekranların bize sundukları
ile yaşamaya başlamıştık, uzun süredir zaten. Birileri yaşıyor, tecrübe ediyor,
okuyor, bizde seyrediyorduk. Belki de bu süreç bize hayatı izlemenin değil,
yaşamanın ne kadar kıymetli olduğunu hatırlatır. Umarım nasip olur, çıkarsak
kapılardan bu defa daha önce yaptığımız şeyleri bırakır, artık hayatımızı
gerçekten yaşamaya başlarız.
Benim canım arkadaşım, alt komşum, küçük kardeşim gibi
sevdiğim, edebiyat öğretmeni Nafiacığım, ( fotoğrafta en arkada olan sevimli yüz) geçen gün bu "kapılardan çıkma" imgesi
üzerine minik bir yazı yazdı. Benim için çok ilham vericiydi.
Yetinmeyi öğrenmiş olarak çıkacağız kapılardan.
Gereksiz şikayetlerimizi unutmuş olarak,
Herkesi olduğu gibi tüm hataları ile severek,
yanında olarak çıkacağız bu kapıdan.
Ertelediğimiz birlikteliklerimize üzülmüş olarak
çıkacağız.
Bir anda her şeyin değişebileceğine inanmış olarak.
Şimdinin değerinin farkına vararak,
Gerçek yalnızlığı, sahte kalabalığı, görmüş olarak
çıkacağız kapılardan
Toprağın, suyun, karıncanın, arının kıymetini
anlamış olarak,
Kapıdan çıkmanın değerini anlamış olarak çıkacağız.
Benim nahif arkadaşım, gönlünü kaleme döktü. İşin esası
mesleğimle ilgili, hobilerimle ilgili dikkatimi çeken başka şeylerde oldu. Ama yazının
etkisini dağıtmak istemiyorum. Hayata bakışımızı sorguladığımız demlerdeyiz. O yüzden
böyle kalsın istedim. Bu arada "Anne" bitti. Sempatik ama cesur hatun. Sevdim
tatlı cadıyı. Gerçekten ilham vericiydi. Haksızlık etmeyip, ondan da bir replik
paylaşayım. 😊
Hayat hediyelerini bazen en karanlık ve kuytu
yerlerde saklıyor.
Sanırım sadece yeterince cesur olanlara, kendini aramaktan
korkmayanlara vermek için.
Şimdi aklıma geldi; dün bir arkadaşım paylaşmıştı. Hayatla
ilgili bir tüyo 😊
Birine sormuşlar:
Nasıl zengin oldun?
Demiş ki;
Allah verdi, ben ihtiyacı olana verdim.
Allah verdi, ben ihtiyacı olana verdim.
Yarışılır mı o kazandı. 😊 😊 😊
Adı güzel, kendi güzel peygamber efendimiz, Muhammed Mustafa,
bir hadis-i Şerifinde;
“Zekat vermekle mal azalmaz” buyuruyor.
Bu zor zamanlarda, bana bu güzel uyarıyı hatırlattığı için son
derece ilham vericiydi.
Normalde Nafia’canın yazısından sonra susacağım dedim ama ilk
yazımda da dediğim gibi “ders anlatamayan öğretmen sendromu” yaşıyorum. Hoş görün
😊
Yarın görüşürüz, selametle….
11 yorum:
Şu günler bana hayatımı daha sade, daha az ve daha zararsız yaşamak için ilham verdi, ne güzel satırların vardı..
Bayıldım ilham kaynağına da kalanına da anne sence de devam etmeli gibi hissettiemiyor mu 🤗🤗🤗
teşekkür ederim deryacım. sevgiler
bizim kız kasabaya öğretmen olaydı. oğlumuz doktor olup geleydi. öğretmen kızla sebasçin evleneydi. (annesi şok geçirsin hahahah) o ev o manzara hiç bitmeyeydi. ne iyi olurdu be :))
Arkadaşınız çok güzel yazmış. Sizin yazınızla birleşince de daha da güzel olmuş. Ellerinize sağlık :)
ne güzel yazıydı baştan sonaaaa :) daha sonra ağaç ev sohbetlerine de yine katıl ama olur muuu :)
Insallah herkes alması gereken dersi payını almış olarak çıkar karantinadan ve cogalmanin yolunu öğrenmiş olarak yolumuza devam edebiliriz.
Dilerim hepimiz bu olaylardan bir ders alarak çıkarız.... Rabbim güzel günler görmeyi nasip etsin inşallah 🙏...Sevgili öğretmenimin notu gerçekten çok güzeldi gönlüne sağlık 🌼bol bol güzel ilhamlar almak dileğiyle 😊 sevgiler canım benim 😊🌸
feriha hanım, bak blogumda yanda arşivde yaa, okuyodun, unutmuşsun biraz herhalde :) uzun değil bölümler, çabucak okuyabilirsin yani :) çocuğu yok :)
Merhaba. Yazılarınızı okuyup bazen aynı kitapta ya da hobide bulustugumuzu görmek hoşuma gidiyor. Bugün bir hoşluk daha yakaladım blogunuzda ki komşunuz Nafia Hanım Trabzon'dan bizim de kiymetlimizdir. Yazılarınızı takipteyim. Size ve Nafia Hanım'a en içten selam ve sevgilerimi gönderiyorum. Hoşça bakın zâtiniza.
Sevil Tekinbaş
Sevil Hanım, çok memnun oldum. Nafia ile konuştum selamı var. muhabbetle...
Yorum Gönder