selamlar
meydan okumanın üçüncü günündeyiz. Bugün renkli bir gün olacak, kesinn:)
Bugün kendini hangi renk hissediyorsun?
Bence tek bir renk, hangisi olursa olsun, tek başınayken ne duyguyu ne de hayatı yansıtmaya yetmiyor. Hayat bence renk cümbüşü. Hele kadın ruhunun bir günü tek bir renkle tamamlaması, çok zor. :))
Bugün gün, uykusunu almış keyifli bir ben için aydı. BEMBEYAZ ve aydınlık.
Evdeysem, kahvaltıdan hemen sonra yemeği ocağa koyarım. Annemden öyle gördüm. Yemek pişmeye başlayınca, Ubuntu'yu alıp köşeme çekilirken, akşama ne pişireceğim sorusuna cevap bulmuş olmanın iç huzuru ile YEŞİL ve dingin.
Günün kahvesini içerken, yediğim çifte kavrulmuş lokumun harika tadının verdiği enerji ile TURUNCU. Ama hemen arkasından gelen, kilo alıyorum endişesi ile GRİ. Dedim ya kadın ruhu, inişi çıkışı meşhur. :))
Çocuklarıma "ahlaki eylemin amacı nedir?" sorusuna verilen cevapların tartışıldığı ders notlarını gönderirken, biraz özlem, biraz anlayacaklar mı acaba endişesi ile GRİ hal devam etmekte.
Ubuntu sona yaklaşmakta o yüzden içimde SARI bir çoşkunluk ve heyecanlı bir bekleyiş.
Frudo ile kasvetli, SİYAH bir yolculuk yaptık. Ama attık yüzüğü hüküm dağına. Üzerimizde MAVİ bir bilgelik. :))
Biraz uzun olacak ama renk denince hatırladığım bir anımdan bahsetmesem olmaz. Liseye gidiyorum. Kendime kazak örmek istedim. Annemle yüncüye gittik. Fıstık yeşil fosforlu bir ip aldım. ruhum nasıl neşeliyse :)) Annem, hiç itiraz etmedi. Sen bilirsin dedi. Ben; şu konu komşu, herkesin birbirini tanıdığı, arkadaşlarıyla oturup, birlikte el işi yapılan bir mahallede büyüdüm. Karşı komşumuzun kızı, günün tabiriyle kankam Hüsne, ipleri görünce, şok geçirdi. Hiç doğru bir tercih değilmiş. Bu kadar cafcaflı bir rengi nasıl giyecek mişim. Bari siyahla kombin yapsaymışım. vıdı vıdı vıdı. Yedi beni, tabiri caizse. Ve ben malesef bu baskılara boyun eğdim ve ipi değiştirdim. Hala içimde bir pişmanlıktır bu. Kızıma anlatınca, anne alalım sana o renk örelim bir kazak dedi. Ama benim şu an ruhum o renk giymeyi istemiyor.
İstediğimiz, sevdiğimiz bir şey, helede başka insana zarar vermiyorsa, cesur davranıp, "istediğin şeyi yapabilme gücü." Bir insanın ulaşacağı zirve noktalardan biri bence. Tüm zirvelere olduğu gibi, bu zirveye ulaşmak için, yaralanmak gerekiyor sanırım.
Yarın görüşürüz. selametle
23 yorum:
Hele şu zamanda bir gün içinde kaç renge bürünüyoruz değil mi?
Ben de öyle, bir güne sabit tek renk diyemiyorum ama senin gibi güzel bir şekilde de anlatamazdım tabii içimdeki renkleri :)
O bahsettiğin anın, çok acıtıcı.. Aradan kaç yıl geçerse geçsin silinmiyor. Bende de var öyle bir kaç iz, hala pişmanlığını duyduğum. Ama aynı senin "şu an ruhum o renk giymek istemiyor" dediğin gibi, benim de içimde kalan o pişmanlıklarım şimdi düzelmiyor..
Bir gün içinde her rengi yaşaman ne güzel ama keşke insanların düşüncelerine kulak asmayıp istediğin yeşil renkte bir kazak örseydin.
bu sebeple ben biraz samimiyet kurunca hemen "neden onu aldın", "neden bunu giydin"li despot, benmerkezli diyaloglar içine girmeye kalkanları hemen hayatımdan çıkarıyorum... bazen de açık açık "sana ne ayol, bu benim zevkim" diyor, karşımdakini konuşamaz hale getiriyorum. :) Dünyanın en büyük hastalığı corona değil, faşizm maalesef. Salgın gibi yayılsa da henüz bir pandemi hastanesi ve tedavisi de yok... O sebeple bazı insanlar teşhisleri konulmadan bilinçsizce yaşayıp gidiyorlar. Yaralanmadan, yaralamadan öğrenilse keşke.
Janjanlı renkleri severim, senin söylediğin renkten bluzum vardı severek te giydim kimseyi takmam bu konuda.
Hamaratsın sabahtan yemeğini yapan hanımlar için öyle düşünürüm, bence haklısın tek renk değil gün içinde farklı farklı ruh halleriyle farklı hissediyor insan, battaniyen çok güzel ilerliyor, kolay gelsin Zeynepcim :)
teşekkür ederim zeynepcim. insan haddi bilse herkes daha mutlu olacak sanki.sevgiler
çok küçüktüm şevvalcim ya. üzücü ama öğretici deneyimlerim var böyle bir kaç tane daha. sevgiler
ruşyenacım, yetişkin dünyasında da var böyle hadsizler malesef. ama şimdiki bana kolay değil böyle davranmak. faşizm en modernim diyende bile fazlasıyla var malesef. çünkü insan hadsiz. sevgiler
yüreğimin iklimi csaretin daim olsun. sevgiler
teşekkür ederim deryacım, evde olmanın en güzel yanı bu. annem, kızım yemeğin hazır olursa her iş yolunu bulur. kafam rahat eder derdi. sevgiler
Böyle görünce benim de örgü örmeye başlayasım geliyor. :')
Renklerle takip ettim gününü çok sevdim bunu :)
Eğer boş günümse, kahvaltıdan sonra hemen yemeği koyanlardanım ben de :) Kafam rahat ediyor
Sevdim o fosforlu yeşil ruhlu kızı.
bir pembe sever, hoşgeldin. hiç durma başla derim.:))
Allahım muhteşem bir rengarenklik yaşadım diline sağlık kuuzum
teşekkür ederim ezgicim, işte büyümek zor zanaat, kırılmadan yaralanmadan olmuyor.
hayatta anlamadığım gruptur, evde olup, akşama yemeğim yok diyenler.
sevgiler :))
teşekkür ederim haticem. sevgiler.
Kadın ruhunun bir günü tek renkle tamamlanmaz... Çok sevdim bu cümleyi :)
O kazağı örüp giymelisiniz, eminin çok yakışacaktır :)
Bugün yedim yeşil fasulye pekte severim :) güzel tesadüf oldu ..Çok güzel renkler gönlüne sağlık canım benim bol bol renkli güzel dilerim sevgiler :)
ayşenurcum teşekkür ederim. :)) sevgiler
afiyet olsun özlem. denk gelmiş :)) Bende çok severim taze fasulyeyi
O yemeğin estetiğine takıldım ben, renkler de, görünüm de harika! Afiyetle :)
Zamanla, "öyle mi, peki"lerden "kime ne!"ye doğru evriliyor insan. Hele ki 40'tan sonra, yanında yöresinde, baltalayan, cesaret kıran, negatif insanları istemiyor insan. Yani bana öyle oldu ya da, çok da genelleme yapmayayım ama zaman güzel şey yahu, zalim olsa da güzel. Hamdım, piştim diyebilmeye ya da gayrete yarıyor..
hihi çok şekerlik anlatmışsııın :)
aslına gerçekten öyle gün içinde renkten renge geçiş yapıyoruz......
Yorum Gönder