Kaybolma hikayem :)
Selamlar, şöyle buyurun efendim. size benim neden olduğum, en komik ailece yolunu kaybetme hikayemizi anlatayım. :))
Ben öyle çok kaybolan biri değilim. Her yeri bilirim iddiasında değilimdir. Ama özellikle arabayı ben kullanacaksam ve daha önce gitmediğim bir yere gideceksem, eşimden çok teferuatlı bilgi alırım. Adam polis. Hemen hemen her yeri biliyor çünkü:)
Zaten bizim kaybolma hikayemiz yaşadığımız şehirde değil. Kardeşim Balıkesir Gönen'de yaşıyor. Beş yıl oldu sanırım, Gönen'e gidiyoruz. Arabada kardeşim, oğlu, kızım ve biz varız. Sivas'tan yola çıktık. Epey bir yol malum. Bursa'dan geçiyoruz. yolda tabelalarda bir garip zaten. 12 saatten fazla yol gitmişiz, arabada herkes çok yorgun. ama biz gitmeye devam ediyoruz. Ben bir ara elimdeki telefona daldım. Arabayı eşim kullanıyor tabi. Kafamı telefondan bir kaldırdım, Orhan, İzmir tabelasına doğru dönüyor. Bir heyecan İzmir'i gösteriyor tabela, yanlış gidiyorsun sanırım dedim. Orhan'da "sağolsun, her dediğimi aynı sadakatle yapar gibi" :)))) pat, diye döndü.
Meğer o yol doğruymuş. İzmir tabelasını görünce dönmek gerekiyormuş. O döndüğümüz sapak bizi Bursa şehir trafiğinin içine soktu. Hava nasıl yağmurlu, trafik kilitlenmiş. Bizim Kayseri'de tramvayın dibinden gidersen, sana bir dönüş verir. Meğer Bursa'da vermiyormuş. Bizim hamle yapacağımız tüm kavşaklar yolun diğer tarafında ve üç şerit olduğu gibi arabayla dolu. Önüm, arkam, sağım, solum sobe, saklanmayan ebe durumu var ve biz o an ebeyiz. :)))
Şimdi şunu hayal etmenizi istiyorum. 12 saatten fazla yolculuk yapmışsınız. Yanlış bir yola girdiniz. Hava yağışlı. Şehir trafiği kilitlenmiş. Siz dönecek kavşak bulamıyorsunuz ve mütemadiyen gitmek zorundasınız. Nereye gittiğinizi bilmeden. Veeee en fazla on bilemedin onbeş metre arayla "Gülümseyin Nilüfer'desiniz. yazan bilbordların altından geçiyorsunuz.
Ayyyy korkunçtu. arabadakiler iyi ki bana saldırmadı o gün hahhahaha
Zavallı kızım ve zavallı babası, dalgın annenin gadrına uğradılar. Yanında bonus olarak, kardeş ve yeğende vardı. Hala fotoğraf çekerken kardeşim " Gülümseyin Nilüfer'desiniz" diyerek beni tiye alıyor. Hak edilmiş bir durum, o yüzden ses etmiyorum. :))
İşte budur benim en son kayboluş hikayem.
Bugün sevgili Ezgi'nin doğum günüymüş. Blogundan onu en güzel yansıttığını düşündüğüm fotoğrafı yürütmüş olabilirim. Uamrım bana kızmaz.
Sevgili Ezgi, yeni yaşın sağlık mutluluk huzur getirsin canım. Daha nice güzel yılların olsun. iyi ki doğdun. İyi ki tanıdım seni. Allah'a emanet ol .
Yarın görüşürüz. selametle...
17 yorum:
Aaaa :)) Tam dillere düşmelik bir anı olmuş, silinmez o "gülümse hadi, Nilüferdesin" iğnelemesi :))
Şimdi o korku ile Bursa'ya da gelmezsin gezmeye, tüüüh :)
Gel sen yine, bu defa bilinçli olarak gülümse Nilüferde :)
Ayrıca Bursa trafiğinde öyle nezaketli yardım edici şeyler olmaz, "istediğin yerden dön" olayı mümkün değil, döndüre döndüre sonunda gülümsetirler Nilüferde :))
zeynepcim, geleceğim Bursa'ya. merak ettiğim yerlerden biri. hem Hatice'yi de görmeyi çok istiyorum. hatta bu sene gelmeyi planlamıştık. ama kul kurar kader gülermiş. şuradan anneme gidemiyorum malesef. ya nasip diyelim. şu an gülüyoruz halimize ama o an arabadaki negatif elektriği anlatmam imkansız. yüksek gerilim hattı gibiydi hahaha ve durmadan taciz ediliyorduk. "gülümseyin Nilüfer'desiniz. şaka gibiydi hahahaha
Ay hatıtlıyorum senin o yolculuğunu, yardımvı pilot dediğin telefona dalar mı 🤓🙈
hatice hanım hatice hanım, şimdi hatırlamıyorum ama kesin seninle konuşuyorumdur. :))
Sevgili Zeynep <3 öncelikle o güzel dileğin için ve sürprizin beni nasıl mutlu etti bilsen<3
Çok teşekkür ederim, iyi ki tanış olduk <3
Ahh arabalı kaybolma hikayeleri :) orada da görmek gerekenler varmış demek ki :))
ezgicim. mutlu yıllar sana. uzun mutlu yılların olsun. en acıklı kaybolma hikayemizdi. aslında birde komik olanı var ama en son dediğin için aklıma bu geldi. :) sevgiler.
Yaaa ne güzel o zaman 🎈
Mutlaka bana da seslen gelince olur mu? 😊
Hatice ile yakınız zaten😊
inşallah zeynepciğim
Güzel kayboluş imiş ama yardımcı pilotluk zor, ben pek karışmam banane şöför bulsun götürsün :)
Araba ile kaybolmak da bir miktar sinir bozucu olmuyor değil :) Biz de Ankara'da kaybolmuştuk. Trafik olayı olmasa kabul edebilirim belki ama ahh trafik!
deryacım aslında adamın benden yardım istediği de yoktu işin kötüsü. ben kendime görev edindim .:)))
ayşenurcum o günü hatırlayınca şimdi gülüyorum ama o an yay gibi gerildiğimi hatırlıyorum.
Çok maceralı bir kaybolma hikayesi Eşinizi de sabrından dolayı tebrik ederim
Ay çok hoştu gerçekten 😊🌼 Nilüfer gönlüne sağlık canım benim sevgiler 😊🌸
güzel hikaye :) şehre o kadar girmişken bir tahanlı pide yiyip öyle çıkaydınız :)
Yorucu olmuş ama bazen kaybolmak iyidir bak Bursa yi görmüş oldunuz ne güzel :)
hehe çok komik, gülümseyin nilüfer desiniz, unutmam bunuu :)
Yorum Gönder