Emanet Runneri

 Selamlar !!

Postun birinde kendime not bırakmıştım, "runnerin hikayesini anlat", diye. 

Sıra ona geldi. Aslında niyetim, bu hikayeyi size dün anlatmaktı. Çünkü runnerın, sebebi hikmeti olan dizinin, yeni sezonunun ilk bölümüydü. Malesef hayat her zaman dilediğimiz gibi akmıyor. Dün, runner örmeye de, diziyi izlemeye de beraber karar verdiğimiz, cânım arkadaşım Sevgi'nin babası vefat etti. Osman amcanın ciddi sağlık sorunları vardı. Ne kadar "bekliyoruz", deseniz de, ölüm hep bir şaşkınlık yaratıyor, beraberinde acı bir tat....

Sevgi'nin, dün söylediği tek şey, "hazırım zannediyordum, asla değil mişim" oldu.

 Damdan düşenin halinden damdan düşen bilir, derler. Babamı kaybettiğimde, Sevgi'den çok daha küçüktüm. Ne hissettiğini çok çok iyi anlıyorum. Rabbim sabrını artırsın, metanet güç versin. Söyleyecek her şeyin bittiği yerdeyiz, yazık ki. 😔

Konuyu biraz başa alayım dedim. Galerime baktım, bir de ne göreyim, "dünya bir gaz ve toz bulutuydu" diyecek kadar, geriye gidebilirim 😁 Dükkandan çıkıp, arabanın koltuğuna gelen iplerin bile resmi varmış :) 

 Şaka bir yana, ben yıllar önce, Nazmiye Yılmaz'ın yapımcılığını üstlendiği Adını Sen Koy isimli ,günlük bir dizi seyretmiştim. Gerçi günlük dizi seyretme alışkanlığı bizde anneden kalma :) Annemle, Ferhunde Hanım ve Kızlarını seyrettiğimiz günler dün gibi. Sonra iş güç telaşı derken, çocuk küçük falan yani evde de mesai son sürat. Ben haftada dizi seyredemez oldum, kalmış günlük dizi. 5 sene falan oldu sanırım, Adını Sen Koy, bir şekilde dikkatimi çekti. Nazmiye Hanım'ın, dünyayı algılayışı, kadın erkek ilişkisine bakışı, dikkatimi çekti. Çiftleri ruhen bütünleşmeden, bedenen asla kavuşturmuyordu. Konuya çok farklı bir pencere açmıştı. 

Malesef medya sektöründe ki, ilkesiz tavırlar, hikayenin yarım kalmasına neden oldu. Özellikle sosyal medyada büyük bir kitle edinen çift, popüler kültürün yarattığı büyüye kapıldı ve diziden ayrıldı. Biz delikanlının hikayesinde bir sona ulaştık ama kızımızın hikayesi yarım kaldı. 

Bu durum, zaten ekranla arası iyi olmayan bana, "bir daha bulaşmam, böyle bir şeye" dedirtti.

 Büyük konuşmuşum. Bir gün yutupta :) müzik dinlerken, emanet çifti için yapılmış bir klibe denk geldim. Şarkı ve sahnelerin uyumu mu iyiydi, yoksa çiftin arasındaki enerji mi beni etkiledi bilmem ama -neymiş ki bu- dedim ve macera başladı :)) 

Dizi kanal 7 nin günlük dizisiydi. Nazmiye Hanım yine yapımcısıydı. Fark ettiğimde 65 bölüm yayınlanmıştı. Okula gidemiyor, evlerde kapalı kalıyor olmanın da etkisi de var sanırım. Hiç fark etmeden, baktım ki diziyi için zaman ayırmaya başlamışım bile :) Fakat 65 bölüm eksik. 

Bir gün dizi saatinde Sevgi beni aradı. Dizi seyrediyorum deyince, kız çok şaşırdı. 😃 Normalde pek işim olmaz. Merak etti garibim. Ve işte o merak, Sevgi'yi de, Emanet seyircisi haline getirdi:) Tabi onun da ilk bölümler eksik. 

Hadi dedik hem akşamları sohbet edelim, hem eksik bölümlere bakarız, neler olmuş. Biz kah kızarak, kah severek hikayeye kaptırdık gidiyorduk, bir aydınlanma anında Sevgi'nin dikkatini mutfak masasındaki runner çekti. 

Sevgi'de, bende, eli tığ tutan hatunlardık. Hadi dedik, bu akşamların bir hatırası kalsın bizde. Aldık ipleri, birbirimize ayırdığımız emanet saatlerinde, motif örmeye başladık.  Ortaya ilk resimde ki güzellik çıktı. Adı, Emanet Runneri. Evin renkleri ile de uyumlu olunca, bu ara hep bizimle :) 

Madem o kadar bahsettik, yeni sezon afişini de paylaşayım bari. Yaman, Seher ve emanetleri Yusuf'un hikayesi. Tabi günlük dizi olmaın yarattığı handikaplar var ama tam bir seyrü sefer yani kamil insan olma yolculuğu. Ciddi nefis problemleri olan Yaman karakterini olgunlaştırıyoruz. Siyahla beyaz, gece ile gündüz kadar farklı olan iki karakter, Yaman ve Seher. Mevlana'nın dediği gibi "aşka düştüler" hem de tepe taklak. Bu kadar farklı iki karakterin, bu kadar büyük bir aşkla imtihanları kolay olmuyor tabi. Bir Haluk Levent şarkısı gibi "en güzel aşk zor olandır" tadında gidiyor dizi. Sakın başlamayın :)))) 

Selametle....