02.10.2021

Ekim ayı yazma planının ikinci gününde konu; 

2) Sana ilham veren kimdir? 

Buraya tek bir kişinin ismin yazmak çok zor. Hayatı algılayışımda, diğer insanlarla kurduğum ilişkinin dilinde ve tonunda, Peygamber efendimizin, hadisleri çok gösterici oluyor. Örneğin beni her seferinde sarsan bir hadis-i şerifinde; " elinden ve dilinden diğer insanların emin olmadığı kişi, bizden değildir" diyor efendimiz. Yani Ümmet-i Muhammed olmanın sırrı, güvenilir insan olmaktan geçiyor. Bu güvenilirliğin kriteri de "ben güvenilirim" demem değil, muhatap olduğum insanlar böyle hissedecek. Diğer insanlarla kurduğum ilişkilerde bana çok yol gösterici oluyor. 

Öğretmenliğimde ilham aldığım kişi; mesleğin ilk yıllarında, kendi tarih öğretmenim, Bülent Hocamdı. Onun bize yaklaşımı, dersine yaklaşımı, bana rehber oldu. 24 yılın üstüne bu konuda artık kendi tarzım geliştirdiğimi düşünüyorum. 

Annelik, en hazır olduğum şeymiş. Aslında hiç beklemediğim zamanda, evliliğimin erken bir döneminde, henüz kurulu düzenimizin oturmadığı bir dönemde anne baba olduk biz. Hep derim, kızımla beraber büyüdük. Yavrum, hayatımızın her iniş çıkışının şahidi. 3 aylıkken kucağımızda, tayinimizin çıktığı şehre bizimle geldi. Her zorluğu bizimle yaşadı. Ama hikmet-i ilahi, ben her dönemeçte, ne yapacağımı çok iyi biliyordum. Annem, kahraman bir kadındır. Farkına bile varmadan onu çok iyi gözlemişim. 

Mutfak konusunda, kendimi çok geliştirdim. Yemeklerim aile içinde ünlüdür. Bu konuda temeli annem atmıştır tabi ama You tube, nefis yemekler tarifi uygulamaları, ayrıca benim mutfak konusunda denemekten korkmayan cesur tavırlarım yol gösterici oluyor :)) 

Hobilerim konusunda yine temel annem. Boş duranı Allah da sevmez, kulu da derdi. Hatta bir kıssa anlatırdı. " Bir gün iyilerden biri, yanında talebesi ile camiye gidiyormuş. Karşılaştığı insanlara selam vermeyi de ihmal etmiyormuş. Adamın biri duvarın dibinde boş boş oturuyormuş. Onun yanından geçmiş ama selam vermemiş. Neyse ibadetlerini yapmış, dönüş yoluna geçmişler. Bu defa az önceki adam, eline bir çöp almış, oturduğu duvarın dibini eşeliyormuş. Bu defa adama selam vererek geçmiş. Talebe şaşırmış. Efendim, az önce aynı adama selam vermediniz, şimdi ise selamsız geçmediniz. Nedir bunun hikmeti diye sormuş. Mübarek, -az önce hiçbir işle meşgul değildi. boş boş oturup, şeytan sevindiriyordu. Şimdi ise elinde çöp, yeri eşeliyor, boş durmuyor- demiş" İşte böyle böyle, üretkenliğin, öğrenmenin önemini bana aşılamış. 

Anadolu irfanı diye bir şey var. Benim annem , okuma yazma bilmezdi, sonradan öğrendi. Babam ilkokul mezunu. Dedem askerde öğrenmiş okuma yazmayı. Babaannem, anneannem hiç okuma yazma bilmezdi. Fakat ben onlardan öğrendiğimi, üniversite hocalarımdan öğrenmemişimdir. Haklarını yemeyeyim, akademik olarak bana lazım olanı vermişlerdir, mutlaka. Fakat başımdaki örtüden duydukları tiksinti nedeniyle o kadar çok önyargıları vardı ki... "Koşulsuz sevgiyi" anlatanın, sevgisinin ilgisinin o kadar çok koşulu vardı maalesef. Öyle olunca da, bana onlardan kalan kuru bilgi. Allah razı olsun derim ama ilham aldım demem imkansız. Aile büyüklerim, benim için çok daha yol gösterici olmuştur. Şükür sebeplerimdir, her zaman. 

Yarın görüşmek üzere canlar, selametle...