Her Şeye Geciken Ben....

 

Selamlar 

"Hayat siz plan yaparken olanlardır" diyenler yine haklı çıktı. Ben rutinime düzen gelsin diye kendimi planlamış, bana eşlik eden arkadaşlarımı da bu maceraya davet etmiştim. Yazıma başlamadan hemen önce bloglarını gezip, her ay benim ihmal ettiğim etkinliğe katkı veren canları okuyup, çok duygulandım. Bunu baştan belirtmem şart. sevgili Deep, sevgili Yüreğimin iklimi, canlar muhteşemsiniz. 

Gelelim tembel ev sahibesine. Aslında tembellik değil de mağduriyet demek lazım sanırım. Filmleri değil ama kitaplarımı belirlediğim plan çerçevesinde okumaya devam ettim ama yazma konusunda aynı istikrarı malesef gösteremedim. Bahane üretmek gibi olmasın ama üst üste yaşanan aksilikler biraz belimi büktü. Sonrasında da malum, blog yazmak bir alışkanlık, Bu alışkanlıktan kopunca kelimeler insanı terk ediyor sanki. Yeniden yazmaya başlamak için yeni bir motivasyona ihtiyaç duyuyor insan. 

Mayıs ayı ortası gibi gözlüğüm kırıldı. Atasun'dan almıştım gözlüğümü. Garantiye gitti. 21 gün 😖 Zaten ekranlarla başı hoş olmayan ben, birde üstüne online dersler devam ederken çok ciddi zorlandım. Okumalarımı yakın gözlüğü ile yapmaya çalıştım ama uzun süre o gözlükle devam edince baş ağrısı yapıyor bende. Gözlüğümün olmayışı yaşam kalitemi çok olumsuz etkiledi. Gözlüğüme kavuştum derken bu defa kışın geçirdiğim çene ameliyatları sonuç verdi, implant takılma zamanı geldi. Önce üst çene için operasyon geçirdim. Onun şişleri henüz yeni geçiyorken, eşimin yeğenin düğünü vardı ona katıldık. Düğün bitti alt çene için operasyonun vakti geldi. 

Alt çene operasyonuna parantez açmam lazım. Kemik oluşum operasyonu sırasında alt çeneyi vidalarla tutturmuşlardı. İmplant operasyonu sırasında o vidaları tek tek söktüler. aynı gün 6 tane implant takıldı, derken ben bir hafta pert tabi. 😧

Aynı hafta, kardeşim, eşi ve iki yeğenimle tatil dönüşü bana geldiler. Onlar gitti, bizim yeni gelin ve damat balayı dönüşü bize geldiler. 😃 Bu arada benim alt çene Temel Reis kıvamında şiş. hahahaha. 

Velhasıl-ı kelam pek mağdur, pek hasta pek tırnak içinde renkli günler geçirdim. Dediğim gibi kitapları okudum. Filmlerde eksiğim var. Şu an yine evden uzakta, memleketteyim ama bloga girip arkadaşlarımın yazıları ile karşılaşınca ciddi bir mahcubiyet gelişti bende. Yarından sonra notlarımı gözden geçirip eksik aylarımın yazılarını tamamlayacağım. 

Açıkcası bloğumdan kopmak istemiyorum. Kızıma nasipse torunuma benden bir hatıra kalsın istiyorum. o nedenle elimden geldiğince yazmaya ve okumaya devam edeceğim. gecikmenin bahanesi olmaz tabi hiçbirisi. Benden bile daha iyi bir istikrarla yazan dostlarımdan özür diliyorum. Yarından sonra daha fazla burada olacağım. Yeni bir "çok renkli" hayat koşturmasına geçmeden açığı kapatma eğilimindeyim. 😄

Başlığın hakkını verip, bayramlaşmaya da geciktim. Hepimizin kurban bayramı mübarek olsun. görüşmek dileğiyle, selametle....