Aralık Nasıl Geçti

selamlar

geldik bir ayın daha son gününe, hatta bir yılın son gününe.:) peki aralık nasıl mı geçti. buyurun efendim. 

Seviyorum:

Bu ara yıllar önce öğrendiğim iki şişle çorap örme konusunda yeni tecrübeler denemeyi seviyorum. Yılbaşı konseptine de uyan😊 kar taneli çoraptan sonra kuzuların sessizliği adını verdiğim modeli denedim. Hatta birkaç tane daha şablon baktım pinterestten. Ama elimde çok yarım iş birikti. Normalde yarım işlerim hep olur. Ama benim kontrolümden çıktığını düşündüğüm anda hobi olmaktan çıkıp, psikolojik baskı aracına dönüşüyorlar. O yüzden, kontrolden çıkmamalı. Çok yakında bu çoraplarla ilgili bir açıklama hazırlayacağım. 😊

Yiyorum:

Aslında yememem gerektiği kadar yediğim bir gerçek. Yeniden kontrolsüz beslenme dönemindeyim bir türlü çıkamadım. Bu beni üzüyor. Ama halledeceğime olan inancım hala kaybolmuş değil. İnşallah ocakta daha düzenli beslendiğim notunu geçebilirim. Ama özel olarak ne yiyorsun derseniz, bu ara leblebi tozlu kurabiye denedim. Yeni favorim. Benim yaptığım şekilde tarifini yazıyorum hem bana arşiv hem size kaynak olması amacıyla. Yapanlara afiyet olsun.

LEBLEBİ TOZU KURABİYESİ

2 su bardağı leblebi tozu

1 su bardağı pudra şekeri

1 su bardağı sıvıyağ

1 çay kaşığı kabartma tozu

Aldığı kadar un

YAPILIŞI

Leblebi tozunu ben Çorum’a kardeşime gittiğimde almıştım. Ama sarı leblebi robottan geçirilip, leblebi tozu elde edilebilir. Un hariç diğer malzemeleri katıp, güzelce karıştırıyoruz. Sonra unu kontrollü bir şekilde ekliyoruz. Ben unu hiç ölçmedim. Aldığım tarifte 1,5 su bardağı demiş ama ben genelde kurabiyelerime unu kontrollü şekilde eklerim. O malum kıvam; kulak memesi yumuşaklığında 😊 bir hamur yoğurdum. Ben ceviz büyüklüğünde bezeler alıp, yuvarladım. Bezelerin ortasına birer tane sarı leblebi koydum, 180 derece fırında, kontrollü şekilde pişirdim.

Eeee pişirdin de nerede foto diyeceksiniz, haklı olarak. Geçen gün kuzenime giderken, son dakikalarda yapıp paketledim. Aceleye geldi, fotoğraf çekemedim.  Ama eşim çok seviyor. Çok yakında yapar resimlerim. Bu ara o kadar yedim ki maalesef aralık ayında yiyorum kategorisinde aklıma başka bir şey gelmedi.

İçiyorum

Özellikle tavsiye edeceğim bir deneyimim olmadı. Kahve yoğunlukta olmak üzere çay ve su. Bunun dışında malum hastalık mevsimi, kendimi kırgın hissettiğim dönemlerde ıhlamur içiyorum.

Hissediyorum

Mutluyum çok şükür. Yıllardır çalıştığım okuldan tayinim çıktı malum. Bu on yılda biriktirdiğim dostlar, bana ayrılık hediyesi hazırlamış. Şık bir bileklik. Zaten görüşmeye devam edeceğim insanlarla ama düşünmeleri beni mutlu etti.

Yapıyorum.

Bir çılgınlık yapıp çiçekli pazenden kendime elbise diktirdim. 😊 Edalı işveli köylü güzeli modunda geziyorum. 😊 ayrıca yeni yıl yazılılarla gelecek. Onlar için hazırlık yapıyorum. Getirilen performans ödevlerini okuyorum. Bu ara iş çoooookkkkk.

Düşünüyorum;

Düşüncelerim bu ara günlük işler üzerine. Planlarımda. Bugün şu sınıfın yarın diğer sınıfın ödevini oku gibi, daha gündelik telaşlarım var. Ama aralık ayında bir dolu pamuk içerikli ip aldım, Dedri Uys’ın Ubuntu adını verdiği battaniyeyi yeniden örme niyetindeyim. Yanı gündemden çok da uzaklaştım sayılmaz. 😊

Hayal ediyorum;

Ah o önünde bahçesi olan minik ev hayali. Karı koca bizi bu ara fena halde sardı. Nasip olur mu, yoksa sadece hayalde mi kalır bilmem ama fena halde kuruyoruz bu işi. Ya nasip diyelim, hayırlısı ise olsun

Dinliyorum;

Bu ara Osman Nevres’in “gül yağını eller sürünür çatlasa bülbül” şiirine bir kitapta denk gelince, gerek şarkı gerek şiir olarak büyük keyifle dinliyorum. Tavsiye ederim.

 İzliyorum;

Haftalık tek dizim, Vuslat. Onun dışında 20 Aralıktı sanırım, arkadaşla Kadir Doğulu’nun da oynadığı “amiral battı kaçıyorussssss” oyunu Kayseri’ye geldi. Onu seyrettik. Çok eğlendik. Kadir Doğulu, gerçekten çok düzgün bir insanmış. Maşallah, yolu açık olsun. Oyun 1,5 saatten daha fazla sürüyor neredeyse ve ciddi efor sarf etmesi gereken bir rolü var. Tabiri caizse bir buçuk saat boyunca bir oraya bir buraya koşturdu. Oyunun çıkışında, bekleyenler vardı. Ve hiçbirini kırmadı. Herkesle ilgilendi. Yani orada çıkıp; “arkadaşlar, teşekkür ederim geldiğiniz için ama çok yorgunum kusura bakmayın” dese. Herkes anlardı. Çünkü cidden çok yoruldu. Ama O tek tek herkesle ilgilendi. Helal olsun dedim.

 Okuyorum;

Bu ara Alev Alatlı’dan Fesuphanallah okuyorum. Aklına hep hayran olduğum biriydi zaten. Tavsiye ederim.

Ayrıca bu ayın en güzel etkinliği sevgili Zeynep’in başlattığı 1 kart 1 kitap etkinliğiydi. Son anda görüp katıldım iyi ki. Bana tam istediğim gibi yeni bir arkadaş çıkmıştı. Sevgili Özlem. Bu sayede tanışmış olduk. Ona aldığım kitabı kendime de aldım. İnşallah beraber okuyacağız. 😊

Etkinlikte bana kitap alan ise can dostlardan hatice Hem şaşırdım, hem sevindim. Çok teşekkür ederim canım. En kısa sürede okuyacağım inşallah.

Yılın son gününden herkese selamlar sevgiler. Dünyanın gidişatına bakınca pek umutlu olamıyorum maalesef, ama çıkmadık candan umut kesilmez hesabı, inşallah yeni yıl hem dünya için, hem bizim için daha güzel bir yıl olur.

Selametle…