Pages

31 Ağu 2020

Kontrollü Tatil ( Amasya- Çorum)


Selamlar
Boraboy Gölünden sonra, Amasya'yı ziyaret ettik. Daha önce Amasya'da Irmak Boyunda gezmiş, şehzade ile öz çekim yapmıştık. Bknz: Amasya'da selfi çeken şehzade heykeli. 😀
Malum Korona var, şehrin kalabalığına girmeyelim, daha önce ziyaret edemediğimiz Aşıklar Müzesine gidelim dedik.

Kim düşündüyse, aklına sağlık. Gerçekten çok güzel bir müze olmuş. Bizim efsanevi aşıklarımız ve hikayelerinin mizanseni yapılmış. Ayrıca batıdan, Shakespeare selam çakılmış. Romeo ve Juliet es geçilmemiş. Ayrıca İlah-i Aşk kavramına bir bölüm ayrılmış. Anadoluda aşıklık geleneği ile ilgili bilgi verilmiş. Yine Anadoluda yavuklu ve sevda ile ilgili kültürel değerler ve ögelerle ilgili mizansenler vardı. Her alanın kendine has müziği vardı. Ambians gayet güzeldi. 


Cemal Safi'nin bu şiirini çok severim. Aşıklar müzesinin duvarına da ancak bu şiir olurdu sanki.



Ortam biraz karanlık olunca, içerden güzel foroğraflar çekmem pek mümkün olamadı. Bulabildiğim en ışıklı yerde kendimi çektim. bana ne Leyla ne Mecnun, ne Aslı ne Kerem eşlik edemedi. Bunun adıda kendine aşk 😃

Bu tip sûretlerin önünde resim çekinmedim hiç. Ama madem koca kişisi ile birlikteyiz, maden aşıklar müzesini geziyoruz. Bir Ferhat, bir Şirin'de biz olalım dedik. 😀


Amasya'dan sonra, Çorum'a bu miniği görmeye gittik. Beni daha önce takip eden arkadaşlar bilir, Ramazan'da kardeşim erken doğum yapmıştı. İşte bizi korku ve heyecana sürükleyen küçük adam bu. Lütfen maşallah deyin, ölümlerden döndü, aklımızı aldı. 
Benim en küçük canım, Rabbim sana uzun sağlıklı, güzel bir ömür nasip etsin, bize de tüm bunları görecek zaman bahşetsin.

Çorum'da iki gün kaldık. Ama yeğenleri sevmekten daha cazip bir şey yaptığım söylenemez. Bir akşam sadece anne ve minikleri evde bırakıp, Millet bahçesine gittik. Büyük bakımlı bir park olmuş. Yapay bir gölet var. Hatta açık hava sineması vardı. İnsanlar mesafeli oturmuş, "Neşeli Günleri" seyrediyordu. 
Bazen bana da bir umutsuzluk geliyor, her şey kötüymüş gibi. Ama bu ülke ve insanı bence dünyanın pek çok yerinde insana göre daha sıcak kanlı ve samimi. Biz gezmeye gittiğimizde bayağ geçti. Film bitmek üzereydi. Zaten o alana da girmedik. Belediye filme gelenlere gazoz ve mısır ikram ediyormuş. Görevliler kalanları topluyordu. Bizi görünce, hemen hepimize gazoz verdiler. Mısır ikram ettiler. Bu, iyi niyet ve samimiyetin göstergesidir, işte. Çünkü mecbur değil, çünkü bizim böyle bir beklentimiz yoktu. İkram etme bir kültür, çok şükür bizim millette var bu kültür. 
Selametle...

 


 

3 yorum:

Farklı Diyarlar dedi ki...

maşallah diyeyim önce miniğe :)
gezmeyi çok severim sanırım siz de seviyorsunuz, iyi bir gezi olmuş. o müze fikri bence de çok güzel, hiç duymamıştım bu müzeyi. ben de ankaradaki millet bahçesine gittim büyük yapay gölet de var. ama açık hava sineması yoktu keşke burada da olsaymış dedim yazınızı okuyunca. ikram etmeleri muhteşem bir şey olmuş. en çok istediğim şeylerden biri açık hava sinemasına gitmek :)

deeptone dedi ki...

her şey tatlı sevimli hoş ama o minik ne kadar şirin ama yaa evet tabi maşallah maşallah, hatırlıyom evet o günlerii.

deeptone dedi ki...

feriha hanım teyze de geldiii :)