konya hatıraları

selamlar

bugün 10 yıldır ilk kez görevlendirmeyle kendi okulumdan başka bir okula gittim. değişik bir duygu. ben kız meslek lisesinde çlışıyorum uzun yıllardır. erkek öğrencileri unutmuşum. bana çok iyi geldi. farklı ortam farklı öğrenciler. ya nasip bakalım nasıl bir yıl bizi bekliyor göreceğiz.

yaz tatilimiz benim rengarenk yeleği örmemle başladı dermişim. :)) malum örgü severler bilir uzun yol örgüsüz çeklimez. evde tek tek kalan yumaklar rengarenk bir yelek olmaya çalışıyordu. tatil boyunca ördük bitirdik şükür yakında onuda eklerim.

konya tatilin ilk durağı. konya demek dost meclisi demek. net ortamında tanışıp, bolca sohbet ettiğimiz canlarla yüz yüze sohbette nasip oldu çok şükür. sevgili neslihan sevgili hilal ve sevgili aslıhan ile çok keyifli bir akşam geçirdik. nitelik ilişkilerdeki en önemli unsur bence. yıllarca yan yana olup,yüzeysel ilişki yaşayan hiç samimiyet duygusu hissetmediğimiz insanlar var bu çağda.  yeterki gönüller bir olsun dediğimiz türden ilişki bizimki çok şükür.

konyada gün japon bahçesinde yapılan kahvaltı ile başladı. belki kiraz çiçeklerinin açtığı mevsim değildi ama yinede japon bahçesi sakin huzurlu bir mekandı. kahvaltı hem güzel hem uygundu. konyada yaşasam sanırım sıklıkla uğrayacağım mekanlardan biri olurdu.

günümden bahsedeyim birazda. yeni macera her hafta salı günü yeni okul yeni öğrenciler renk kattı dediğim gibi. ama bir yanım hüzün bu hafta sonu kızımı okuluna yurduna bırakacağız. yine ayrılık çanları çalıyor bizim için. bir yandan ayrılığın verdiği ruh hali diğer yandan anneliğin getirdiği sorumluluklar var. şimdi sızlanmayı bırakıp sarma sarmam lazım. malum pratik yemekler, öğrencilerin can simidi.
yazmaya devam etmek en büyük dileğim. blog arkadaşlarımı okumaya da başlayacağım en kısa zamanda. selametle....

okulun ilk günü anısına..

selamlar

bugün meslekte 21. yılına başlamış bir öğretmen olarak size ilk göreve başladığım okuldan karelerle geldim. bizim eşimle ilk görev yerimiz Isparta merkez. 1998 haziranından 2001 haziranına kadar Isparta'da görev yaptık. biz çalıştığımız her yeri çok sevdik. elbette Ispartayı da. Şüheda çok fazla hatırlamıyordu. Oyüzden, aslında çok başka bir tatil planımız varken, hadi anılara gidelim dedik. düştük yola. aslında tatil anılarına en baştan yani Konya hatıralarından başlayacaktım ama okulun ilk günü anısına ilk okulum ile başlamaya karar verdim

 o zamanlar adı Gazi Lisesi'ydi. gazi lisesi şehrin en eski ve köklü okullarından biriydi. kayıt için veliler günlerce okulun önünde yatardı tabiri caizse. şimdide çok başarılı bir okulmuş öğrendim. o yüzden büyük ve yeni bir bina yapılmış. ve okulu oraya taşımışlar. fakat benim bütün anılarım bu binadaydı.

şimdi orta okul binası olmuş.. tabi yaz tatili olunca okulda öğretmen ve öğrenci yoktu. bir idareci arkadaş ile bir kaç görevli memur vardı. sağ olsunlar okulu gezmeme izin verdiler. okul binası o kadar eski bir bina ki vaktınde fakülte binası olarakda kullanılmış. hatta benim çalıştığım dönemde, bu binada öğrencilik yapıp, on, onbeş yıllık öğretmen olan arkadaşlar vardı. yani bina o kadar eski. ama gördüğünüz gibi sınıf kapıları, basamaklar bir okula yaraşır biçimde. bu binayı böyle özenli ve ruhuna uygun kullanan arkadaşlara teşekkür edip, düştük yollara.

gönül isterdi ki, 21 yıl önce çekindiğim bir fotoğrafla yan yana paylaşayım. ama 21 yıl önce malesef, okul bahçesinde kendimiz gibi dolaşmamız yasaktı. biz olmayan bir kimliği taşımak zorundaydık. o yüzden siz yaşlı benle idare edin olur mu.
hadi selametle...

okul zamanı

selamlar,
her seferinde bloğuma düzenli yazacağım deyip sonra kaçan ben yine geldim. bu sene okulun başlamasını milat edindim. umarım günlüğümü düzenli hale getirip alışkanlık kazanırım.
çantayı smilena'nın sayfasında görüp beğenmiştim geçen sene. kullandığımız eşyalarda bizden unsurlar olması da benlik iddiamızın bir parçası mı acaba?
çok güzel bir yaz tatilinin ardından, sevdiğim rutin yeniden başlıyor. yaz tatili anıları ve rutin günlükleri ile yine geleğim. şimdi okula gitmem lazım. selametle....

ince saz

selamlar

bir koşturmalı güzel günden kalanları buraya ekleyeyim istedim. :)) benim kaderim sanırım. bir şeyi çok ister plan yaparsam günler öncesinden, hemen hasta olmam lazım :)) çok istemiştim incesazı dinlemeyi. planladık. hatta arkadaş biletleri aldı. iyi ki aldı. çünkü biletler alınmamış olsa mesai dönüşü yorgunlu yüzünden vazgeçebilirdim.

birde aksi gibi bütün kış hasta olmayıp, bu süreçte antibiyotik kullanacak kadar boğazım fena. kulaklarım uğulduyor falan. ama iyi ki biletler alınmış iyi ki gitmişiz. çok güzel bir akşamdı.

çarpı işi

selamlar

bugün verimli bir cumartesi geçirdim. şubatın sonunda kaydolduğum medeniyet ve kültür akademisinin ikinci dersine nihayet katılabildim. geçen hafta edebiyatımız ve biz konulu dersi kaçırdım malesef. evin ciddi temizliğe ihtiyacı vardı. temizliğe gelen kadın, hafta içi başka bir yerde çalışıyor. mecburen hafta sonları almam gerekiyor o yüzden. hasılı kelam ilk dersi kaçırdık. bugün tarih bölümünden bir hoca vardı. Abdülhamit dönemini anlattı. verimli bir dersti.bolca notlar aldım. onları düzenlemeyi düşünüyorum yarın. özlemişim öğrenci olmayı.

geçen sene onbeş tatilde yaptığım bir çalışma bu. yazıma vesile olsun istedim. kabul ediyorum, çılgınca bir işti. ama yaparken ve kullanırken büyük keyif aldım.
selametle...

yazık edilmiş günler

selamlar

bir kaç gündür arkadaşların bloglarını gezip okumaya, yorum yazmaya başladım yeniden. blog gezmek eski heyecanına kavuşacak inşallah. sevgili sercanın iddiası 21 gün devam edersek alışkanlık kazanırız diyor. :) ben her gün yazamam orası kesin ama yeniden alışkanlık kazanmak için gayret edeceğim. 

modeli sercanın bloğunda görünce, ben bundan ördüm hadi koş paylaşıma dedim kendime hem yazmaya neden olsun. aslında dün yazacaktım ama yürüyüşten sonra canım ekran görmek istemedi nedense. bu modeli ben motif etkinliğinden kalan iplerimle yapmıştım. o yüzden biraz renkleri sınırlı kaldı. sevdiğim bir dostuma hediye edildi bile. ama örmesi muhteşem. sonuç çok tatmin edici. youtuberların popüler motiflerinden biri, yapılışını bulmak çok kolay yani. ben örgücü şirinden bakmıştım.

 fotoğraflara bakınca yaklaşan güzelliği hatırlayıp, motive oldum. hava ne kadar aydınlık ve ferahmış. bu güzel günlerin yaklaşıyor olması mutluluk verici. bu hafta hava malesef hala biraz soğuk bende hasta olacak gibiyim. ama haftaya inşallah saksılarımı, çiçeklerimi elden geçireceğim.balkonda bana eşik etmeleri ruhuma iyi geliyor çünkü.

gelelim yazık edilmiş günlere, malum bugün 8 Mart Dünya Kadınlar Günü. bir haftadır reklamlara bakınca insanın içi acıyor. Kapitalist sistemin ölümüne neden olduğu kadınları anmak adına, düşünülmüş bu güzel gün, kapitalist sistemin tüketim unsuru olarak kullandığı bir güne dönüşmüş durumda. piyasa ekonomisi denen şeyin ahlakı yok cidden.
üç aylardan Recebin ilk günü bugün. hayırlı güzel zamanlardayız. rabbim arınmamıza vesile kılsın. nefis hastalıklarımızla mücadele azmi kazanalım inşallah. iyi günler, hayırlı cumalar efendim
selametle....

soficilik

selamlar 

bu ara her şeye geç kalıyorum sanki. sevgili  ezginin sophıe's unıverse battaniyesi için başlattığı etkinliği de geç duydum. gerçi vaktinde duysam bile başlayamazdım.  çünkü geçen sene yazın ayvalıktan aldığım muhteşem iplerle dantel perde örme hevesine kaptırmış durumdayım kendimi. elim ince ip ince tığa alışmışken elimin ayarı bozulmasın diye kalın tığdan uzak duruyorum bu ara :) 

ama vaktinde bende sofi ördüm yani :)

bu battaniye o kadar muhteşem bir şey ki, tığ işinde bir nirvana bence sevgili barbara gerçekten harikalar yaratmış. örmeyenler grift halinden çekiniyor ama videoları inanılmaz ayrıntılı ve açıklayıcı. düşünenler varsa hiç endişe etmesin başlasın bu güzelliğe derim.

sofi örmek bir kere renklerle dans etmek gibi sonraki sırada hangi rengi kullansam diye düşünürken, hiç ummadığınız renkler hiç ummadığınız şekilde yan yana gelip beklenmedik sürprizler yapabiliyor size

 bazen kendinizi o kadar kaptırırsınız ki bardak altlığı almak için bile zaman kaybetmek istemezsiniz. içinizdeki ev hanımı masa örtüsü kirlenmesin ama der sürekli. iplerin poşeti yardıma yetişir o esnada:))

her sırası başka ayrıntı her sırası başka güzeldir.

aklınızda sürekli bir sonraki sırada hangi rengi kullanacağınız vardır. sıralamayı kurgular sonra bozar sonra yeniden kurgularsınız. felsefe gibi refleksiftir yani :)))

son tahlilde bir çiçek bahçesi karşılar sizi. sofinin çiçek bahçesi :))

dantel perdemin son parçasına geldim. hiç belli olmaz belki geç bile olsa soficilik oynamaya bende gelirim. :))
selametle......