Selamlar
Bu ara modum bu aslında. Şöyle bir durasım var. Ama her şeylerde koşa koşa olup bitiyor sanki.
O kadar çok şey oldu ki, hangisini anlatsam nasıl bir sıralama yapsam bilemedim şimdi.
Malum bu sene kar yağmalara doymadı. Hayırla yağsın, bereket olsun inşallah. Ama soğuk cidden, ısınamadım hiç. Evimiz, güney cephe. Güneşin önünde. Isınma problemimiz yok ama okul için ayni şeyi söyleyemeyeceğim. Bahçe aktiviteleri çok soğuk oluyor. Dün Nevruz programında soğuk hava iliklerime işlemiş. Hala kendime gelemedim.
Son bir haftadır kitap okuma konusunda da bir gevşeklik aldı başını gidiyor. Okuduğum son kitap değil ama İskender Pala'nin son kitabı. Kendi tarzının dışına çıkmayı göze alarak, günümüzden bir konu seçmiş. Bayağ ufuk açıcı, tavsiye ederim. Araya sıkıştırmış olayım.
Bunlarin dışında, geçen hafta dayımı kaybettik. "İlginçli günler", aslında bu yaşadığım direk olarak. Dayım 63 yaşındaydı. Beklenmedik, erken bir kayıp aile için. Fakat ben yaşananlara kızmaktan üzülüp ağlayamadım bile.
Benim 3 dayım var. Annemler çok köklü bir aile. Bize kadar sirayet eden kadim bir aile kültürleri var. Ama insanı zaaflar herkes için. Buna çare yok sanırım. Vefat eden büyük dayım ile küçük dayım uzun yılardır küstü. Malesef onca çabamız rağmen nefislerini geçip, küslüğü bitiremediler. Ve yine malesef ki küs ayrldılar. Hem gidene hem kalana çok kızıyorum. Gidene diyecek bir şey kalmamıştı, kalanda kendini mahvediyordu.. kısacası hic kimseye de bir şey diyemedim. Resmen içimde patladı sinirim. On gündür hayat etrafımda dönüyor bende bir şekilde parçası oluyorum aksiyonun ama adapte oluyor muyum, işte bu tartışılır. Kendi adıma, aralarındaki soruna çareler aradım. İkisiyle de açık açık yaptıklarının yanlış olduğunu, adım atmaları gerektiğini söylemiş olmamın iç huzuru var. Herkes, karışma onlar senin büyüğün, alınıyorlar dediklerine diye beni uyardı ama ben doğrucu Davut yine de cat çat söyledim hatalarını. Şu an hissim, iyi ki yapmışım. En azından vicdanım rahat.
Ne diyor güzel Yunus;
"Sevelim, sevilelim; dünya kimseye kalmaz.
Selametle....
7 yorum:
Ben bu vanilya hanımı çok seviyorum maşallah, bizde neyse ki bu derece yağmadı neyse ki diyorum çünkü bu yıl kara doyduk yeraltı suları rezervi açısından çok önemli bereket sonuçta ama şehirde tam bir çileye dönüşüyor malesef. Başınız sağ olsun sabırlar dilerim Zeynepcim üzüldüm küs ayrılmak özellikle iki kardeş için mutalaka zordur, ama yapacak birşey yok dediğin gibi sen çaba göstermiş yardımcı olmak istemişsin ne mutlu.
Küs olmak üzücü ama ne anlatsak boş bizde de aynı durum mevcut
Başın sağolsun , o duruş var ya ben de istiyorum öyle durmak ama daha fazlasını istiyorum sarmaş dolmaş öyle durabilmek istiyorum , sarılmanın gücüne inanıyorum , ve sana kocaman sarılıyorum
Başın sağolsun Zeynepcim. Dayını Allah rahmet eylesin. Mekanı cennet olsun. Bazen şöyle düşünüyorum; belki de öbür dünyada küslükleri barıştıracak bir sistem vardır. Bu dünyada barışamayanlar orada barıştırılacaktır, belki bu barışıklık da bu dünyadakinden daha iyi olacaktır. Esirgeyen bağışlayan rabbimiz birbirimizi bağışlamamıza da imkan verecektir belki. Çok mu ütopik ya da anlamsız bir beklenti, bilemiyorum.
başın saolsun.
Başınız sağolsun.
Başınız sağolsun mekanı cennet olsun dayının. Her ne kadar ugrassak ta maalesef insanlar kendileri istemedikçe adım atmiyorlar. Sen elinden geleni yapmışsın vicdanın rahat en azından.
Yorum Gönder