Her Ay Bir Kitap,Bir Film (The Irishman)

                                                   Selamlar

Bildiğiniz gibi Gonca’nın Dünyasından ve Mor DüşlerKitaplığı bloglarının birlikte organize ettiği her ay bir film bir kitap etkinliğini takip etmeye çalışıyorum. Şubat ayı kitabını sipariş ettim. İdefix gönderebilirse (10 günü geçti, bende sinirler yavaş yavaş bozuluyor) vaktinde okuyacağım inşallah. Dün akşam eşim nöbette gitti. Yalnızdım. Fırsat varken filmi seyredeyim dedim. Film Netflix’de olunca kolayca buldum. 😊 (benim film aramalarım bazen krize dönüşürde)

Aslında Parasite isimli film seyredilecekti. Sanırım sitelerde problem olunca The Irıshman olarak revize edildi etkinlik. Parasite merak ettiğim bir film. Burada bir sinema salonunda yeniden gösterime girdi. Bu hafta fırsat bulursam gideceğim.

Irıshman; öncelikle Amerikan sinemasının üç büyük oyuncusunu bir araya getirmesi açısından dikkatimi çekti. Filmi seyrettikten sonra netteki yorumlarına baktım, insanlar bayağ bayağ yıllardır bekliyorlarmış bu filmi. Ben uzun zamandır Amerika ile anılan her şeyden fena halde tiksindiğimden ve uzaklaşmayı tercih ettiğimden bu beklentiyi hiç fark etmedim. 

Film 2. Dünya Savaşından sonra kamyonuyla et taşıyarak evini geçindirme derdinde olan bir İrlandalı’nın yolunun, Amerika’da ki İtalyan mafyası ve kamyoncu sendikasının başkanı ile kesişmesi sonucu gelişen olayları anlatıyor. Film, Amerikan tarihindeki gerçek bir olay ve kişiye dayandırılıyor. Para ve güç odaklarının devletlerin politikalarını nasıl etkileyebildiğini, hukuk sistemindeki açıkların, bu odakların nasıl işine yaradığını göstermesi açısından iddialı.

Ama ben her zamanki gibi insan hikayelerine odaklandım. Karakterimiz Frank ve kızı Peggy’nin hikayesi çok ibretlikti bence. Biz ebeveynler bazen çocuklarımızı korumaya çalışırken o kadar kontrolsüz tepkiler veriyoruz ki, korumaya çalıştığımız çocuklarımızı asıl biz ürkütüyoruz. Frank bir kız babası 4 tane kızı var. Her kız babası gibi kızlarını tehlikelerden ve gelebilecek zararlardan korumak için teyakkuz halinde. Peggy, küçükken bir markette sakarlık edip bir şişeyi düşürüyor. Market sahibi öfkeleniyor ve eliyle koluyla duruma müdahale edeyim derken Peggy’i hem korkutuyor hemde çarpıyor bir tane. Sahne şöyle; kızımız üzgün masada oturuyor. Baba eve geliyor, anneden durumu öğreniyor ve öfke patlaması ile küçük kızı elinden tutup markete gidiyor. Ve market sahibini kaldırıp marketin camından dışarı atıp, kızına vuran elini eziyor. Niyeti kızını korumak ama Peggy o kadar korkuyor ki bir daha babasına yaşadığı hiçbir şeyi anlatamıyor. Film boyunca birkaç defa bu derdini babasına anlatmak istiyor ama Frank hep çok meşgul. Aradan geçen yıllar baba kızı tamamen uzaklaştırıyor. Yıllar sonra, artık iki baston olmadan yürüyemeyen baba, kızıyla konuşabilmek için kızının çalıştığı iş yerinde kuyruğa giriyor. Ama Peggy, babasını uzaktan görüp sıra ona gelince hiç konuşmadan “kapalı” tabelasını koyup, oradan uzaklaşıyor.

Bu hikaye beni acayip etkiledi. Anne baba olduktan sonra yaptığımız her şeyi, aldığımız her kararı iki kere değil 200 kere düşünüp, tartıp, öyle yapmakta fayda var. Hayat oluş halinde, o yüzden hiçbir halimiz kalıcı değil. Ne gücümüz ne paramız ne statümüz, dayanak değil. Ölçüyü kaçırmadan sevmek, sabırlı olmak ve evlatlarımıza zaman ayırmak zorundayız. Aksi durumda olabilecekler çok iç acıtıcı.

Benim film yorumum fazla bence oldu, farkındayım. :) Filmin konusu ile ilgili okuduğum ve sevdiğim bir yorum işte burada. Filmle ilgili genel ve doğru bir kanaat edinmek için tavsiye ederim.

Sevgili Gonca gerçekten çok beğendim. Teşekkür ederim vesile olduğun için.

Bu arada çorap örmelere doyamadım, biliyorum ama elimdeki çorap iplerini bitirmek istiyorum. Sevgili Ecehan erkek çorabı ile ilgili sayı istemişti. Gerçi onun bloğunda yoruma yazdım ama burada da yeni bir düzenleme yapacağım. Beş şişle çorap örme konusunda gelişme kaydettim, şükürler olsun. Beş şiş tecrübelerimi de arşivlemek istiyorum. Yani işin özeti yine bir çorap postu yakında… 😊

Selametle