Emekliliği Islatmak Lazım :)

Selamlar

Bayramları seviyorum demiştim daha önce, hatırlarsınız. Kardeşler olarak başka başka şehirlerde yaşayınca özlem hayatın ciddi bir parçası malesef. Bayramlar hasret gidermece tadında oluyor :) 

Daha önce bahsettiğim Ethem Bey'in Parkı burası. Ailecek vakit geçirmelik, keyifli mekan 

 

Eşim geçen sene bu zamanlarda emekli oldu. Bizim küçük damat evin küçük çocuğu kıvamında tam. Esprili, keyifli bir delikanlı. Eşime sürekli "abi emekliliği ıslatmadık" diyordu. Hazır beraberiz, hadi hep beraber piknik yapalım, ıslansın emeklilik dedik :)

Eşimin küçük kardeşi ile bizim küçük damat liseden arkadaşlarmış. Tevafuk işte. Hep istiyorduk birlikte bir aktivite yapalım diye kısmet olmamıştı. Bu defa onları da çağırdık. Kocaman bir grup olduk. Çoluk çocuk 15 kişi falan. Paşabahçe'ye gittik. Sabah kahvaltısından başlayan ve gün boyu devam eden çok keyifli bir aile zamanı etkinliği oldu hepimiz için. Neden gelenekselleştirmeyelim, diye düşünmeye başladık :) 

Annemin torunları bunlar. Kızım ve kuzenleri. 💓

Yeğenim liseye gidiyor. sporcu, çalışkan bir genç. Hadi teyze voleybol oynayalım dedi. Hayatımdaki eksikliği keşfettim resmen. Ben yaş icabı piknik ortamlarında daha sakin aktiviteler yapardım. Top oynamayı gençlere bırakırdım ama artık rakibim gençlere :)) 

Bu ekip, pikniğin genç tayfası :) 

Kızımın hem anne hem baba tarafından kuzenleri. Teyze çocukları ile amca çocukları bir arada. 

Küçük beyaz hırkalı beyefendinin yüzünün ifadesinden nasıl bir fırlama olduğu anlaşılıyordur sanırım. Burada biraz uyku mahmuru yoksa pek tatlış pek muzur bir küçük bey. 💓

Ekip kolay kolay bir araya gelmeyecek kadar renkliydi. Boy boy fotoğraf çekmek şarttı. :) 

Kız halaya çeker demişler ama bence benim yeğenim teyzeye çekmiş. :) Fotoğraftaki tek kız yeğenim Hiranur kuşu. Çocuğa baktıkça kendi küçüklüğümü görüyorum. ilgisi, merakı, bir şeyleri anlatırken heyecanı, yürürken zıp zıp zıplaması :)) 

Çorum'da yaşıyorlar. Annesine demiş ki, "anne bana tığ işi öğret". Annesi pek anlamaz. Hevesli değildi. Annemin kızlarının farklı farklı ilgi alanları vardır. Ben severim örgü işlerini malum. Benim küçüğüm mutfakta bir harikadır. Ayrıca şimdilerde uğraşmıyor ama makina nakışı konusunda da çok iyidir. Onun küçüğü zaten ultra yetenek, dikiş bilir, el nakışı bilir, benden sonra tığ işi konusunda en başarılı odur vs vs . Hiranur'un annesi daha gençken çok takılmazdı bu hobi işlerine. Düğmesi düşse bizden birine diktirirdi. Ama evlendikten sonra kız kendini keşfetti resmen. Keçeden etkinlik kitapları diken, kokulu taş çalışmaları yapan bir hanım oldu. Çocuklarının doğum günü konseptlerini hep kendisi hazırladı. Ama işte tığ tutmayı bilmez :) 

Yeğenim de "öğret bana" deyince. "Tatilde büyük teyzenin dizinin dibine otur" demiş annesi. Kuzum beni nerede bulsa," teyze öğretir misin bana" moduna geçiyor. Piknikte de oynamaktan sıkılınca, geldi yanıma. 

Kızım karşıda oturuyordu. Bizden habersiz anılarımızı belgelendirmeye başlamış. Hatta videomuz bile var. Son 3 foti anlaşılacağı üzere, en doğalından. 

Madem benim anı defterim burası, kalsın hatırası dedim. 

Bu arada doğum günüme doğru geliyoruz. Şimdilik selametle...