Bugünlerde Ben...

 Selamlar 

Bugünlerde hiçbir planım tutmuyor desem yeridir. Sınavlar ertelendi malum. Ben sıkı sıkı onlara hazırlanırken gelen bu erteleme haberi yüzünden biraz "boşa kürek çektik, yazık oldu emeğe" desem bile bu defa fotokopi çektirmediğim için mutluyum. Çünkü pandemi başladığında yine sınav yapacaktım ve elimde yüzden fazla yazılı soruları çekilmiş kağıtlar vardı. Onları geri dönüşüme göndermek benim için çok üzücü olmuştu. 

Çene kemiği operasyonlarının ikincisini cumartesi günü yaptırdım. Aslında işlem yapılan alan kısa ama bu bölgede kemik diğer taraftan daha inceymiş, o yüzden bir buçuk saat sürdü. Bu defa alt dudak ve çenem fena şişti. Görünüş olarak, diğerinden daha iyi görünüyorum ama şiş kısım hayatımı cidden zorlaştırıyor. Bir yola çıktık, artık sabırla devam edeceğiz. Buna şükür diyorum.

Hobilerim anlamında da kafam fena karışık. bir ondan bir bundan modundayım. Elimdeki Gazzal Baby iplerle yukarıdaki bir örtüye niyet ettim. İplerim beni nereye götürürse artık. 

Frida motiflerini göndereceğim arkadaşımın bir ekibi var. Kış gelince köy okullarındaki çocuklara bere atkı ve kırtasiye malzemelerinden oluşan paketler hazırlıyorlar. Bende bu ara miniklere bereler ördüm. kalan iplerle de minik hanımlara saç bandı... Böyle etkinliklere katılmak, büyük insanlık ailesinin bir parçası olduğumu yeniden hatırlatıyor bana. Hiç tanımadığım fakat  Allah için sevdiğim, bir miniğin benim ördüğü bereyi taktığını bilmek, çok tatmin edici. Bu hazzı yaşamam sebep olanlar iyi ki hayatımda.... 

Bursa'da bir yünevi, çok güzel sarma ipler satıyor. Bursa'da ki dost Hatice can, benim için alıp göndermişti. Otur kalk örüyordum bende. Aslında biteli epey oldu ama çene operasyonları, bana bu hırkayı unutturmuş. Kızım dışarı çıkarken giyince hatırladım. :)))) 

Hırkayı aslında bir dergide görmüştüm ama tabi ki birebir dergideki gibi olmadı. Konuya kendi yorumumu katmasam olmazdı. :)) 

Sevgili Ezgi'nin destekleri ile Novice Cardigan örüyorum. çok tatlı bir hırka. İpim Alize angora gold. İncecik fakat sıcacık bir hırka olacak. Umarım yakında bitirebilirim. Başka bir heyecanım ise ilk defa dikişsiz kol öreceğim bu hırkada. 

Tabaktakiler yeni favorim oldu. İkinci ameliyat öncesi, hala yiyebiliyorken 😉 televizyon dizilerinin birinde tesadüfen görüp denediğim limonlu kurabiye. Kahve yanına çok yakışıyor, denemelisiniz. Tarifi aşağıda....

Malzemeler
2 yumurta
1/2 çay bardağı sıvıyağ
1 cay bardağı toz şeker
1/2 çay bardağı pudra şekeri
1 tane limonun suyu
Limon kabuğu rendesi..
1 çay kaşığı zerdeçal
Bu malzemeler bir çırpıcıyla karıştırılır.
Vanilya ve kabartma tozunuda ilave ettikten sonra kontrolü şekilde unu ekliyoruz. Sert bir hamur olmayacak. Şekil verebilecek noktaya gelene kadar ekliyoruz unu. Ardından kurabiyeye şeklini verip, her tarafını pudra şekerine buluyoruz. 180 derece ısıtılmış fırında 15 dk pişiriyoruz. Mis kokulu hafif kurabiyemiz hazır

Afiyet olsun.

Yeşilin kızı Anne serisinin ikinci kitabını bitirmek üzereyim. İlki daha güzeldi. Ama bu genç öğretmen hanım, beni ilk yıllarıma götürdü. Sanırım o yüzden yine yorumum olumlu olacak. Nazan Bekiroğlu Hoca'nın uzun yıllar önce bana nick olan kitabını, bugünkü aklımla okumaya başladım. Okuma serüvenimde bu şekilde. 

Şimdilik selametle...