Selamlar
Bu ara bu minnoş hayatımın gündemini oluşturuyor.
29 Mayıs doğum günüydü. 1 yaşına girdi. Bunun sevincini yaşıyorken dün bana hayatımın en zor günlerinden birini yaşattı.
Boynundaki aksesuarda bir zil vardı normalde. İki gün önce oynarken çıkardı zili. Kediler avcı hayvanlar sonuçta. Hareketleri çok yumuşak ve sinsice olabiliyor. Çarşamba günü okula hazırlanıyordum. Örtümü yaparken kapının karşısında dresuarın altına giriyordu. Eşim de beni uğurlamak için kapıdaydı. İkimizin arasından sızıp kapının önündeki ayakkabıllığa girmiş.
Eşimde fark etmeden kapıyı kapatmış doğal olarak. İlk dersin yarısında eşim aradi Vanilya evde yok diye 😢
Canım evdedir dedim ama içim huzursuz oldu. Arada iki saat dersim boştu. Eve gittim. Ben evde eşim dışarıda iki koldan aradık ama yok. 😢
Dersim başladı okula gittim ama aklım fikrim hayvanda. Akşamı zor ettim. Eve geldim yine yok.
Binanın sosyal medya gruplarına bilgi verdim. Fotoğraf paylaştım ama yok. 😢
Evin önüne mamasını koydum. Girip.çıkıp bakıyorum. Kuzucum evin dışında ne yapar. Merdiven boşluklarından düştü mü. Milyon kere bodruma gönderdim eşimi sanırım. O korku anlatılmaz.
Başlarda kendimi sakin tutmayı başardım ama zaman geçtikçe enerjim çekildi. Kendimi tutamayıp ağlamaya başladım. Eşim beni teselli etmeye çalışıyor. Ağladıkça enerjim çekildi. Başım ağrımaya başladı. Kolay kolay ağrı kesici içmem 3 tane içmişim ara ara.
Artık kafamı tutamaz noktaya geldim, ilaçların etkisiyle. Dünyanın en zor seyuydi o yataga girmek. Sızmışım. Gece 2.30 kolumun uyuşması ile açtım gözümü. Koşa koşa kapıya gittim bir umut. Ne göreyim mamasını yemiş, azalmış tabak. Yaşıyor, evin önüne gelmiş. 🥰
Eşimi uyandırdım. Kattaki komşumun evinin önündeki dolaba sığınmış. Korkmuş. Beyaz kızım kirlenmiş. Sokak kokmuş. 😢 Ama canı sağ
Yaşadığım mutluluğu sevinci anlatamam. Allah kimseyi sevdiklerinin kaybı ile sınamasın.
Bu badireyi sağlıkla atlatmanın rahatlığı ile önceden planlanan okul gezisine katilabildim. Şu an yoldayım. Çanakkale- İstanbul gezisindeyim.
Yazarım yine yollardan.
Selametle.
Benzerini kızımın kedisinde yaşadık. Kilometrelerce uzaktan olan ben bile fenalık geçirdim bulununcaya dek. Akla hayale gelmeyecek yerlere giriyorlar. :) Çok geçmiş olsun. Allah beterinden saklasın. Kıyamam Vanilya tatlısına...
YanıtlaSilBizim buralara geliyorsun Zeynepcim, geçen hafta çok sık Çanakkale'deydim, bu hafta orada olsaydım rastlaşırdık da belki... Güzel ve keyfli bir gezi olsun. Dönüşte postlarında anılarını/izlenimlerini bol bol okuyalım. İyi tatiller, iyi yolculuklar.
iyi yolculuklar :) vanilya ya geçmiş olsuuun :)
YanıtlaSilGeçmiş olsun bulduğunuza sevindim.
YanıtlaSilİyi gezmeler...
Geçmiş olsun bulundu neyse ki yaramaz bebek bunlar Allah korusun bebeleri
YanıtlaSil