21.10. 2021

,

Selamlar 

Günün yazı konusu, beni mutlu eden şeyler.

Bugün nöbet günüm. Eve gelince, eşim çayı hazırlamış, Balkonda harika bir hava var. Çayımızı alıp, balkona çıktık. Bu yeterince mutluluk verici iken, bir de sürpriz vardı bana. Günlerdir evde ki net, beni çok zorluyordu. Her yerden çekmez falan ciddi sıkıntı oluyordu. Eşim o sorunu halletmiş. Bir sürü teknik terimle konuştu. Nöbet çıkışı olunca, hiç birini dikkatli dinlemedim 😁 Son tahlilde pragmatist olup, çözülmüş sorunuma odaklandım. 😍 Şu anda, dün internetin çekme ihtimali sıfır olan balkonda oturmuş, blog yazıyorum. Bu son derece mutluluk verici benim için :)

Koskoca bir buçuk yılı, evde kapalı kalınca, ekranlara ders anlatınca, maskeli bile olsa okula gitmenin mutluluğunu anlatamam. 

Salı günleri dersim geç başlıyor. Okul nöbetçisi, 12/A sınıfından, sevdiğim bir kızımız. Erken gitmiştim okula. Bir kahve yapayım kendime dedim. Oda mutfaktan su almaya gelmiş. Hocam ben yapayım dedi. Görseniz, nasıl tatlı, bıcırık bir kız. Hadi yap bakalım, dedim. Balkon kısmı var, okuldaki mutfağın. Çıktım balkona, taze elden, taze kahve içmenin tadını çıkardım. 

Kahve tek başına mutluluk sebebi iken, birde emek verdiğin bir gencin, o emeği görüp, hürmeten sana birde keyifle hizmet ettiğini görmek, o vefa duygusunu görmek, anlatılmaz yaşanır diyeyim. Bu ilk değil, öğrencilerimin içinden, mutlaka çıkar ara ara. Hiç aklında yokken, elimdeki poşete hamle yapan, çayımı kahvemi getiren. İşin güzel yanı, ben asla talep etmem. tarzım değil. Kişi, kişi, elinle gör işi,😄 diyerek büyütülmüş bir insanım. O nedenle pek isteyebilen biri sayılmam. Ama aklımda yokken, öğrencilerimden böyle vefa örnekleri beni mutlu ediyor. 

Yazılıları yapmışımdır. Kağıtları okurken, konuda dikkat çektiğim noktaları es geçmemiş fakat kendi cümlelerini kurmuş, öğrenci kağıtlarını görünce de çok mutlu oluyorum. 

Boş günlerimde, ya da hafta sonlarında yapacak bir işim yoksa, kahvemi alıp, bir parka eşimle kitap okumaya gitmişsek yine çok mutlu oluyorum. 

Hava güzelse, balkonumda vakit geçirmeyi seviyorum. Arkada bir türkü, elimde örgüm, miskinlik yapmaktan da mutlu oluyorum. 

Öğrencilerimle kitap grupları oluşturup, öğle aralarında onlarla sohbet etmekten mutluluk duyuyorum. Geçen hafta aklıma gelmişti, gruptaki kızlarımla fotoğraf çekinmek. yine unutmuşum. 😕

Elimdeki örgü bitince, karşıya koyup seyretmekten çok mutlu oluyorum. 

Ben kolay mutlu olan biriyim. Mutluluğun olay ya da durumlarla değil, kişiyle alakalı olduğunu düşünüyorum. 

Hep mutlu olalım inşallah. yarın görüşürüz, selametle