Selamlar
Bugünkü yazının konusu, özlemek üzerine.
Şüheda; kızım, benim son yıllarda en çok özlediğim kişi. Pandemi döneminde çocuk evdeydi ama bu defa da içim, "bu zaman, aslında onun vaktinden çalıyor" fikri nedeniyle rahat değildi.
Anne babanın kaderine bir noktadan sonra hasret düşüyor sanki. Yıllarca emek verip, bir kuş büyütüyorsun. Kanatları güçlü olsun diye mücadele ediyorsun. Vakti gelince, ellerinle geliştirdiğin o kanatlarla yuvadan uçuyor. Bize artık bolca dua etmek kalıyor ardından.
Zorlamayayım daha fazla. Zaten bir aile dostumuzun kızının kına gecesine giderken yolda yazıyorum. Hiç yoktan ağlamayayım 😊
Yarın görüşmek üzere, selametle...
Anneler kızlarına çok bağlıdır. :)
YanıtlaSilözlem güzel şey kızın da hayatına yeni temel taşlar alırken eminim seni özlüyordur :)
YanıtlaSilAh canım ya malesef öyle, sende öyleydin şimdide Şüheda, yeter ki mutlu sağlıklı ve iyi insanlarla yanyana olsunlar diyorum hep...
YanıtlaSilah tam da en hassas olduğum konuya parmak bastın. şimdiden ne yapacağız kızım seneye üniversite için başka şehre giderse diye devamlı aklımın bir köşesinde olan şey. şimdiden düşünüyorum kara kara, emekli olsam bende giderim diyorum. ama ben de gittim onun yaşında. Ankarayla başlayan gurbet 4yıl sürdü sonrasında 4 yıl mecburi hizmet. annem ne üzülürdü. en azından şimdi beraberiz . inşllh bizde buluşuruz yıllar sonra
YanıtlaSilEn en en hassas noktam yine bu.. Hem kendim yıllardır gurbet, hep gurbet, şimdi de kızımcığımlarımın yine gurbeti... Çok zor geliyor bazen ama evet onların hayatının güzel şekillenmesi için katlanıyorsun tabi. Dediğin gibi dilimden dua düşmüyor, var olsunlar.
YanıtlaSil