konya hatıraları 2

selamlar

bugün benim dersim yok. teknik tabirle boş günüm. hafta ortasındaki boş gün aslında pek makbul değildir. ama insanı dinlendiren yanı inkar edilemez. güne süt pişirip yoğurt yaparak başladım. malesef hala yürüyüş yapmıyorum. bu nedenle kendime çok kızıyorum ama başlayamadım bir türlü. sabah hem işe güce bakıp hemde bu tembelliğime söylendim belli olduğu üzere.

neyse ben şimdilik bugünü bırakıp konya gününe döneyim. 

japon parkından sonraki durak, kelebekler vadisiydi. iç anadolu!nun ortasında kendinizi ekvarda hissedeceğiniz bir ortam aşırı sıcak ve nem. kelebekler özgür ve renkli :)) burayı en iyi bir video anlatabilirdi. umarım yükleyebilmişimdir.
ve video yüklenmemiş. yayına çok emek verdim o yüzden kaldırmayacağım. zaten profesyonel makinam olmayınca kelebeklerin resmini çok iyi çekebildiğim söylenemezdi. ama bundan sonraki konya hatıraları yazısında bir kaç resim paylaşırım.

kelebeklerin ömrüyle ilgili şehir efsanesinin sonuna gelmiş bulunuyoruz. meğer bizimkiler maşallah bayağ yaşıyorlarmış.:) 
kızım moleküler biyoloji ve genetik okuyor. epeyce görsel toparladı. verimli ve keyifli bir gezi oldu.

kelebekler vadisinin ardından sille köyüne geçtik. köyün tarihi beş bin yıllık. neredeyse anadolo'dan geçmiş tüm medeniyetlerden eserler bulmak mümkün köyde. roma, selçuklu ve osmanlı.

burası roma imparatoru costantin'in annesi tarafından yaptırılmış. kaçıncısı diye sormayın bilmiyorum. ;)) kilisenin adı aya eleni. yapım tarihi 327. iki binli yılların ilk çeyreğine yaklaşan bizler için garip bir tarih. başındaki "1" i unuttular mı acaba diye düşünmedim değil :)))

kiliseden sonra sille müzesine geçtik. küçük ama çok özenli hazırlanılmış bir müze. hem sergilenen eserler hem bilgilendirme notları epeyce öğretici.

 sille!de bir cafenin önünde asılıydı. çok sevdim kendisini telefonumda farklı açılardan bir dolu resmini çekmişim. ciddi anlamda yapasım var. ya nasip artık.

 tatile başlarken çok renkli yelek örüyorum demiştim. işte o yelekten artan ipler bu yastığa dönüştü ve bugünün görseli oldu. fotoğraftaki kitabın hikayeside nev-i şahsına münhasır. bir ara onuda anlatırım.
selametle...