çorap ve hikaye

iyi akşamlar arkadaşlar,

uzun süredir hayıflandığım bir konu var. nerdeyse her türlü örgüyü yapmama rağmen çorap öremiyorum. çünkü 5 şişle örgü örme deneyimlerim hep hüsranla sonuçlandı. bu hafta sonu okuldan arkadaşlarla günümüz vardı. orda rehberlik öğretmenimiz sare hanım "kendisine bu çorabı bana öğrettiği için minnetarım" 2 şişle çorap örüyordu. tabi hemen atladım. nihayet bende çorap örebildim. hatta o kadar mutlu oldum ki çorabın diğer tekini örmeden hemen sizle paylaştım umarım sizde beğenirsiniz.

bu arada çorabı denemek için ayağıma giydiğimde eskiden annemin anlattığı bir hikaye geldi aklıma bugün bolca yazasım var size onuda anlatayım bari;

eskiden özellikle köylerde yün çorap örülür. beyler o çorapları dizlerine kadar çekerlermiş. bazen eski türk filmlerinde bu görüntülere sizde rastlamışsınızdır. kadının biri oldukça beceriksiz ve uyuşuk biriymiş. eline aldığı işler 6 aydan önce bitmezmiş. eşine ördüğü çorapta öyle olmuş

6 ayda çorabın yalnızca tekini örebilmiş. adam ne yapsın çorap olmayan ayağını altına alıp çoraplı ayağını uzatarak oturur olmuş. bunu gören kadın:

"herif, sen merak etme kara canım sağ olursa 6 ay sonrada öteki ayağını uzatırsın "demiş.

ama korkmayın benim çorabın teki o kadar beklemez:))

herkese iyi akşamlar